Inge Nys wint Belgisch kampioenschap Sitwake (alweer!)
December 21, 2023 14:00
Inge Nys is een pittige oud-uitwisselingsstudente van YFU. Ze ging in 2008-2009 op uitwisseling naar Zweden met het muziekprogramma. Na een ongeval belandde ze in een rolstoel en recent werd ze Belgisch kampioene sitwake. Misschien ken je haar ook nog van de kayakdag die ze verschillende keren heeft georganiseerd voor de buitenlandse studenten en hun gastfamilies.
Sitwake? Wadde!?
Wat is sitwake en hoe ben jij bij die sport terecht gekomen?
Sitwake is wakeboarden voor mensen met een fysieke beperking. Dat is waterskiën op een breed bord met een stoeltje erop.
Hoe, waar en hoe vaak train je?
Ik train in zoveel mogelijk verschillende kabelparken. En ik ga naar verschillende internationale kampen per jaar.
Voornamelijk oefen ik in The Outsider Cable Park (Oudenaarde) en Wake Up Cable Park (Antwerpen). Ik ga 1 à 2 keer per week wakeboarden. Maar daar stopt het niet. Ik zwem ook door de week en doe aan krachttraining. Natuurlijk begint het na de zomer wat koud te worden en komt de winterstop. Tegen april komt het dan weer allemaal op gang.
Wat is het moeilijkste aan die sport?
Het is een explosieve sport waar veel kracht bij nodig is. Zonder al te veel buikspieren is het toch niet altijd gemakkelijk om je balans te houden.
Tijdens het trainen lig je ook meer in het water dan dat je effectief aan de kabel hangt. Het is echt een sport met vallen en opstaan! Maar gelukkig is het ook een geweldig gevoel als je eindelijk na zoveel vallen het trucje onder de knie hebt!
Wie zijn je grootste concurrenten aan de top?
De mannen ;-) ! Een vrouwencategorie is zeldzaam. Dus vaak sta ik gewoon in de competitie tussen de mannen. En die mannen zijn echt wel moeilijk te kloppen met hun superman lichamen en spierbundels!
Wat is de volgende stap? EK? WK? Olympische Spelen?
Wakeboarden is geen olympische sport, helaas. Dus daar ga ik voorlopig nog niet geraken. Ik ben dit jaar ook al Europees Kampioene. En de volgende stap… het WK uiteraard. Als het allemaal niet te ver is, en dus niet te prijzig wordt.
Vertel eens wat meer over je uitwisseling?
Ik ben naar Zweden geweest 2008-2009. Ik nam deel aan het muziekprogramma. Sport deed ik dus helemaal niet. Ik heb er een beetje leren windsurfen. En ook voor het eerst gewaterskied achter de boot van mijn gastgezin. Dus daar is toch een klein beetje die vonk overgeslagen, denk ik…
Ik heb helaas geen contact meer met de mensen daar. In die tijd kwam social media enzo nog maar net op. En het contact via mail is verwaterd. Ook omdat mijn leven zo veranderd is… Heb ik daarna zelf geen contact meer gezocht. Het is niet evident om even terug te gaan. En niet prettig om telkens geconfronteerd te worden met honderden vragen over hoe, wat, waar en waarom…
Zat je toen ook al in een rolstoel of is dat nadien gekomen?
Ik ben nadien verlamd geraakt door een auto-ongeval.
Wat is je advies aan jongeren met een beperking die op uitwisseling willen?
Gewoon gaan! Je bent niet beperkt… Je kan alles. Gewoon anders!
Nog veel succes, Inge!
